Jak zwalczyć nieprzyjemne objawy infekcji u dziecka?

Odporność dziecka jest zdecydowanie mniejsza niż organizm dorosłego człowieka. Jest to konsekwencją ciągłego wzrostu oraz dynamicznego rozwoju układu immunologicznego. W wyniku tego organizm malucha jest w większym stopniu podatny na różnego rodzaju infekcje.

Najczęstszą przyczyną zachorowań u dzieci są przeziębienia oraz infekcje o charakterze wirusowym, bądź bakteryjnym. Charakterystyczne jest występowanie takich objawów jak: gorączka oraz ból głowy, gardła, a także mięśni i stawów. Niejednokrotnie towarzyszy im katar i gorączka. Dolegliwości mogą przybierać różny stopień natężenia, a z czasem mogą się nasilać. Choroba dziecka to spore wyzwanie dla jego organizmu. Często ciężko jest jednoznacznie wskazać przyczynę, ponieważ dziecko niejednokrotnie nie jest w stanie umiejscowić i opisać rodzaj odczuwanego bólu. Najważniejsza jest szybka reakcja i zwalczenie pierwszych objawów. Pozwoli to nie tylko przywrócić dziecku komfort funkcjonowania, ale również skutecznie zahamuje rozwój choroby. Jakie preparaty należy stosować w przypadku zauważenia pierwszych symptomów infekcji? Leczenie powinno być na kierunkowane na kompleksowe działanie: przeciwgorączkowe, przeciwzapalne oraz przeciwbólowe. Jest ono możliwe dzięki zawartości ibuprofenu, który łączy w sobie wszystkie trzy właściwości. Ze względu na potwierdzoną skuteczność działania jest chętnie wykorzystywany również w lekach dla dzieci. Na rynku farmaceutycznym istnieje wiele preparatów, które zawierają w składzie tę substancję. Do najpopularniejszych z nich należą: Ibufen Forte, Ibum Forte czy Nurofen. Szczególnie zalecana jest płynna postać leku, która umożliwia łatwą aplikację. Specjalnie opracowane syropy mogą być stosowane już od 3. miesiąca życia dziecka. Dodatkową zaletą dostępnych na rynku preparatów są unikalne walory smakowe. Dzięki zawartości naturalnych aromatów owocowych dziecko chętnie przyjmuje lek. Forma syropu dodatkowo wyklucza ryzyko zakrztuszenia się, co ma szczególne znaczenie w przypadku dzieci poniżej 1. roku życia, gdy to ryzyko jest większe.