Analiza moczu – prawdziwa skarbnica informacji o naszym zdrowiu

Strategiczne dane na temat stanu ludzkiego organizmu trafiają do lekarza po wykonaniu badania za pomocą zwykłego kubeczka z nakrętką. Badanie moczu, zaraz po morfologii, to jedna z najważniejszych czynności diagnostycznych, a zawartość niepozornego, plastikowego pojemniczka może dostarczyć mnóstwa informacji na temat pacjenta. Wynik badania moczu składa się z informacji na temat kilku istotnych parametrów, w których przekroczenie norm może stać się sygnałem ostrzegawczym, wskazującym na wadliwe funkcjonowanie konkretnego narządu lub nieprawidłowy przebieg procesów wewnątrz organizmu.

Pojemnik na mocz – wiele informacji w niepozornym pojemniku

barwa – prawidłowy mocz powinien mieć kolor od słomkowego do bursztynowego; zbyt jasny może świadczyć o nieleczonej lub źle leczonej cukrzycy, zbyt ciemny to dowód odwodnienia, czerwony odcień dowodzi obecności krwi w próbce;

przejrzystość – mętny mocz może wskazywać na obecność ropy, bakterii lub śladów odpasożytniczych, grzybów, śluzu lub dowodzi nieprawidłowej zawartości związków chemicznych;

ciężar właściwy – odstępstwo od normy, czyli wartości 1.005 – 1.030, towarzyszą gorączce, odwodnieniu i biegunce (zbyt wysokie wartości) lub stosowaniu leków moczopędnych lub nadaktywności nerek (niskie). Świadczą one o pozbywaniu się z moczem substancji potrzebnych organizmowi;

pH – niższe niż 4.6 (kwaśne) świadczy o m.in. o rozedmie płuc, niewłaściwie leczonej cukrzycy, biegunce i odwodnieniu, chorobliwym odchudzaniu się czy nadużywaniu alkoholu,  wyższe niż 8.0 (zasadowe) może być efektem dysfunkcji nerek, zakażeń układu moczowego czy astmy;

białko – każdy jego ślad w moczu to odstępstwo od normy; wskazuje np. na kłębuszkowe zapalenie nerek, zakażenie, nowotwór, cukrzycę, nadciśnienie, nieprawidłową pracę serca, białaczkę czy zatrucie metalami ciężkimi;

glukoza – dopuszczalna w śladowych ilościach jedynie podczas ciąży; może dowodzić niekontrolowanej cukrzycy, chorób nadnerczy, nerek i wątroby, uszkodzeń mózgu i wybranych zatruć;

ciała ketonowe – nie powinny się znaleźć w moczu; są dowodem na stosowanie diety o krytycznie niskiej zawartości węglowodanów, głodzenie, anoreksję czy bulimię, a także na chorobę alkoholową;

analiza mikroskopowa – potwierdza pozostałe wartości – obecność białych lub czerwonych krwinek, ciał obcych, bakterii, itp.

Jak obsługiwać pojemnik na mocz? Kilka wskazówek do prawidłowego pobrania

W ten sposób pojemnik na mocz możemy zaliczyć do podstawowych narzędzi, które pomagają określić stan zdrowia człowieka. Oczywiście, to tylko drobny element w całym procesie, w którym pobrany do analizy mocz jest poddawany rozmaitym próbom fizykochemicznym. Jednak podstawowym warunkiem prawidłowej analizy jest sterylność, zachowana podczas czynności uzyskiwania próby. Zajmuje się tym sam pacjent, więc przypomnijmy, jakie warunki musi spełnić podczas napełniania naczynka:

mocz do próby należy pobierać rano, najwcześniej po godz. 3.00

przed rozpoczęciem pobierania należy dokładnie umyć okolice cewki moczowej, a przed odkręceniem wieczka – jeszcze raz dłonie

pojemnik na mocz musi być sterylny; najlepiej używać pakowanych w próżniowej atmosferze specjalnych plastikowych pojemników z mocną zakrętką

podczas załatwiania potrzeby pierwsza partia uryny musi trafić do toalety, dopiero kolejna powinna napełnić pojemnik na mocz w co najmniej połowie objętości

w trakcie pobierania narządy płciowe nie powinny mieć kontaktu z naczynkiem